تکنولوژی

از تکنولوژی و موبایل

در جهت پیشرفت و موفقیت و خودسازی

استفاده کنیم نه در جهت هدر دادن وقت.

«قلوب الناس معک و اسیافهم علیک ... یعنی چه؟

مورد سؤال جمله ی معروف فرزدق شاعر می باشد او می گوید: من همراه مادرم در سال شصتم به سفر حج عازم بودم امام حسین را دیدم که شتابان از حرم خارج می شد و ما وارد می شدیم پرسیدم این کاروان کیست، گفتند

چرا امام حسین(ع)زن وبچه های خود را به کربلا برد؟

فلسفه ی همراه بردن اهلبیت توسط امام حسین ـ علیهالسّلام ـ این بود که قیام حضرت بدون آنها کامل نمیشد. امام حسین ـ علیهالسّلام ـ با تدبیر و حسابگری دقیق زنان و فرزندان را همراه خود به کربلا برد تا راوی رنجها و گزارش گر صحنه های عاشورا و پیام رسان خون شهیدان باشند و سلطه ی یزیدی نتواند بر 

امیدوار باش

داستان - راننده تاکسی

راننده تاکسی گفت: «می‌دونی بهترین شغل دنیا چیه؟» 

گفتم: «چیه؟» 

گفت: «راننده تاکسی.» خندیدم.

پشتکار

پشتکار را از مورچه ها بیاموزیم

اگر شکست پایان کار بود،بار هیچ

 مورچه ای به مقصد نمی رسید.

کیف یمکن تصدیق الروایات التی تعد بثواب عظیم لأجل عمل بسیط وهو البکاء وترتب علیه دخول الجنة ..؟

الجواب: 

هذا الأمر لا یختص بالموضوع الحسینی فإن هناک الکثیر من الروایات لسانها ذلک اللسان ..

فقد روی عن النبی أنه قال : من قال لا إله إلا الله دخل الجنة 1 وعنه صلى الله علیه أیضا : من قال سبحان الله وبحمده مائة مرة حطت خطایاه ولو کانت أکثر من زبد البحر 2 . ومن قال سبحان الله وبحمده کتب له مائة ألف وأربع وعشرون ألف حسنة 3 ..

ومثلها أیضا فی 

لا یبکى على من عز الاسلام بقتله

نص الشبهة: 

هل خروج الحسین لکربلاء وقتله هناک عز للإسلام والمسلمین؟! أم ذل للإسلام والمسلمین؟!

إن قلت: عز للإسلام ، سأقول لک: ولماذا تبکی على یوم فیه عز للإسلام والمسلمین؟! أیسوؤک أن ترى عز للإسلام؟!

وإن قلت: ذلاً للإسلام والمسلمین، سأقول لک: وهل نسمی الحسین مذل الإسلام والمسلمین؟! لأن الحسین فی معتقدک أیها الشیعی یعلم الغیب، ومنها یکون الحسین قد علم أنه سیذل الإسلام والمسلمین.

یک شاخ گل = آزادی (ویژه محرم)

انس مـى گـوید: 

مـن خـدمـت امـام حسین (عـلیه السلام) بودم که کنیزش یک شاخـه گـل آورد و تـقـدیم امام (علیه السلام) نمود حضرت فرمود: تو در راه خدا آزاد کردم 

انس مى گـوید به حضرتـش عـرض کردم: یک شاخه گل ارزشى ندارد که بخاطر آن او را آزاد کردى ؟

داستان-د شکر نعمت

شخص نیکوکاری غلامی داشت که نسبت به او دلسوز بود و از غذاهای لذیذی که خود می خورد به او می داد و همیشه غلامش را در خوردن میوه با خود شریک می کرد.

روزی که آن مرد نیکوکار بیمار بود، خربزه ای کنارش گذاشتند.